Jazdy małe duże i takie ni w 5 ni w 9.

rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi Dynio z miasteczka Bytom (Kleinfeld). Mam przejechane 54296.81 kilometrów Jeżdżę z prędkością średnią 16.71 km/h.

Znajomi

wszyscy znajomi(124)

Moje rowery

Trek X-Caliber 7 29665 km

Merida Kalahari 510 13861 km

Romet Wigry 3 346 km

Arkus 1000 M 864 km

Scott Aspect 10 (20) 10870 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

DST 60.85km
Czas 05:10
V_AVG 11.78km/h
V_MAX 29.43km/h
Temperatura 25.0°C
Sprzęt Trek X-Caliber 7
Aktywność Jazda na rowerze

Stawy Milickie czyli wycieczka 100 postojów ?

Sobota, 8 sierpnia 2020 · dodano: 24.08.2020 | Komentarze 0

"Creme de la creme" wyjazdu w dolnośląskie czyli wyjazd na Stawy Milickie. Wyjazd nie byle jaki bo z moimi dziewczynami. Dodam że jedna z tych dziewczyn jest sześcioletnia "nastolatką" ;) Trochę miałem obaw czy podoła około czterdziestodwukilometrowej trasie. Ale o tym kilka linijek dalej. Kolejna moja radość to fakt że w to miejsce ciągnęło mnie od nie wiem kiedy. Więc skoro nadarzyła się okazja to jedziemy. Kiedy zapiał pierwszy wiejski kur, wstaliśmy. Śniadanie, ogarnięcie sprzętów i jedziemy na stację do Dobroszyc. Baliśmy się że nie wejdziemy z trzema rowerami do pociągu. To popularna trasa, wiodąca w ciekawe miejsce. Ale luz, pociąg pustawy. Rowery jadą, my jedziemy. Podróż mija szybko, pociąg komfortowy. To lubię. Kilkanaście stacji dalej w Miliczu wysiadamy. Tutaj zaczyna i kończy się nasza dzisiejsza przygoda.
Najpierw musimy ogarnąć zakupy. Dużo czasu nam to nie zajmuje. I nieprawdą jest jakoby że jak dwie kobiety pójdą na zakupy to przepadają. Dziewczyny się uwinęły. A ja w tym czasie pilnowałem rowerów.
Ruszamy, od razu wjeżdżamy na szlak w kierunku stawów. Droga pusta, nieliczne samochody. Pierwszy staw "Słupicki Dolny" i czatownia. Fajnie wszystko widać, i ta cisza przerywana jedynie śpiewem ptaków. Są tutaj ich tysiące. Nie zabawiamy długo tym bardziej że przyjeżdża kolejna grupa, też chcą się napawać widokiem. Mijamy kolejne zbiorniki w tym o pięknej nazwie "Jaskółczy" do części nie mamy dostępu gdyż są to stawy hodowlane i jazda tam jest a i wstęp zakazane. Szkoda. Może kiedyś udostępnią. Czekam na to. Kilka kilometrów dalej docieramy do pięknego stawu "Grabownica" Właściwie wokół niego będzie się kręcił cały nasz dzisiejszy wyjazd. Rozbiliśmy piknik z kocykiem piknikowym w roli głównej. Posiedzieliśmy, pojedliśmy i fajnie pogadaliśmy ciesząc oczy widokiem a uszy śpiewem ptactwa.
Popatrzyłem na mapę i odkryłem że niedaleko jest wieża widokowa. Nie trzeba było nam dwa razy powtarzać. Jedziemy. Objechaliśmy jezioro wzdłuż fajnej drogi rowerowej po byłej kolejce wąskotorowej. Osobiście z miłości do kolei żal mi jej braku ale cieszę się z tego co powstało w tym miejscu. Koniec końców docieramy do drewnianej wieży. Solidna konstrukcja zachęca do wejścia. Ale uwaga dla tych co tam pojadą. Niski strop, można nabić sobie guza co zrobiła pewna Pani ;) Widok z góry zaparł przynajmniej mnie dech i ten wiaterek...
Zeszliśmy na dół i po planowaliśmy jeszcze gdzieś pojechać. I pojechaliśmy, przez las w asyście miliona komarów żądnych naszej krwi. Dojechaliśmy do drogi asfaltowej którą pojechaliśmy przez kilka wsi w kierunku Milicza. Po kilku minutach jazdy w słońcu robimy sobie dłuższą przerwę na "kocyku piknikowym" na placu zabaw pod fajnym drzewem. Ostatni a nie nie ostatni ;) przystanek to wieś Duchowo. Z drogi wypatrujemy wiatrak o dumnej nazwie Bronisław. Kilka minut na focenie ale Kinga drapie się po stromych schodach by stwierdzić "Nikogo nie ma w domu" Ostatni już naprawdę przystanek to stacja benzynowa i chłodne napoje. Koniec końców wracamy do Milicza do miejsca gdzie wszystko się zaczęło. Na dłużej zatrzymujemy się w przystani w oczekiwaniu na powrotny pociąg.

Kilka słów wyjaśnienia odnośnie tytułu a mianowicie "100 postojów" Otóż Kinga ma 6 lat. Jest twardą zdyscyplinowaną i bardzo uważną rowerzystką. Trochę, no może troszkę bardziej niż trochę bałem się że nie podoła takiej trasie. Nic bardziej mylnego. Otóż podołała. Zero narzekania, jęczenia i tym podobnych historii i histerii jakie się zdarzają. Oczywiście zatrzymywaliśmy się na wodę, bułkę i inne sprawy. Ale Kinga bez zająknięcia przejechała równo 40 kilometrów. Powtórzę CZTERDZIEŚCI kilometrów. To wojowniczka, moja wojowniczka.

Stacja kolejowa Dobroszyce © Dynio

Rezerwat Przyrody Stawy Milickie © Dynio

Staw/Zalew w Miliczu © Dynio

Gmina Milicz © Dynio

Staw Grabownica © Dynio

Staw Grabownica © Dynio

Staw Grabownica © Dynio

Staw © Dynio

Wieża widokowa © Dynio

Wiatrak Bronisław © Dynio

Wiatrak Bronisław w Duchowie © Dynio

Wiatrak Bronisław w Duchowie © Dynio

Kategoria Akcja "Dbam o Zdrowie!!!", Rodzinnie, Z Kasią

Komentarze
Nie ma jeszcze komentarzy.

Komentować mogą tylko zalogowani. Zaloguj się · Zarejestruj się!